Қырғызстан мен Қазақстандағы төрт жекеменшік мектеп пен бала бақшаның жетекшісі Эльнура Осмоналиева стандартталған бағдарламалар мен мектептердің ригидтігі — неге ең үлкен проблема және болашақтың білімі қандай болу керектігі туралы айтып берді.
Эльнура Осмоналиева, Бішкек қаласы, кәсіпкер, режиссер,
@elnuraosmonalieva
Қалыптасу туралы
Мен 2015 жылдан бері білім саласында жұмыс істеп келемін. Бес жылдан астам уақыт бойы Bilimkana мектептерінің желісін басқардым. Төрт жылда алты жаңа мектеп аштым. Әр жолы үш айдан аз уақыт ішінде мектеп ашуға тура келді. Сондықтан мен жинақтаған тәжірибем қызықты.
Менің басшылығыммен Қырғызстанда үш мектеп пен балабақша және Алматыда бір мектеп жұмыс істейді. Олар Bilimkana American School, Bilimkana Қара-Балта, қырғыз тілінде оқытатын және Cambridge және Bilimkana Almaty School стандарты бар «Учур Эл Аралык Мектеби» халықаралық мектебі.
Білім беру саласы мен үшін маңызды, өйткені ол көп нәрсені біріктіреді. Біріншіден, бұл игі іспен айналысуға мүмкіндік. Екіншіден, мен педагогикаға қызығамын және сәулет және дизайн тұрғысынан білім кеңістігін құруды ұнатамын. Мені білім беру құндылықтары кеңістік дизайнында қалай трансляцияланатыны және сәулет шешімдері білім беру үдерістерін қалай күшейтетіні қызықтырады. Өйткені кеңістік адамды кішігірім және күйзеліске ұшырата алады, немесе керісінше, оған бәрі де мүмкін деген сезім береді, онда құштарлықты, шабыт беруге және әсер етуге ұмтылады.
Білім беру бизнесі — шығармашылық көзқарас пен стандартты емес шешімдерді талап ететін бизнес. Ал мен шығармашыл адам болғандықтан, кинорежиссерлікпен айналысамын, маған білім беруде шығармашылық мүмкіндіктер ұнайды.
Қазіргі білім туралы
Орталық Азиядағы білім беру саласында барлығы стандартты: мектептер бүкіл әлемдегі мектептер сияқты жұмыс істейді. Қазақстанда үкімет бірқатар дұрыс шешімдер қабылдады және мемлекеттік қаржыландыру арқылы жеке секторды қолдады. Сондықтан мектеп тапшылығы проблемалары шешілді дерлік. Қырғызстанда жағдай сәл басқаша. Бірақ бұл жерде де соңғы екі жылда оң өзгерістер болды. Мемлекет мектептер салу үшін тегін жер бере бастады, осылайша жеке секторға құрылыс салуға және кеңейтуге көмектесті.
Білім беру саласының ең өткір проблемаларының бірі — мемлекеттік стандарттың икемділігінің болмауы. Стандартталған бағдарламалар көптеген балаларды өз таланттарын ашу, өздерін жақсы тану, өздерін көбірек байқау мүмкіндігінен айырады. Ерте жастан бастап балалардың өз кестесінің ең болмағанда бір бөлігін қалыптастыруға, белгілі пәндер бойынша сағаттар санын ұлғайтуға немесе азайтуға мүмкіндігі болуы тиіс.
Стандартталған бағдарламалар көптеген балаларды өз дарындарын ашу мүмкіндігінен айырады
Екінші мәселе — білім берудің өзінің қатаңдығы және таңертеңгі сағат сегізден кешкі сағат төрт-беске дейін сынып бөлмелерінде болу қажеттілігі. Балалар дене шынықтыру сабақтары мен кейбір үйірмелерден басқа қозғалу мүмкіндігі жоқ. Балалар ағзасының физиологиялық ерекшеліктері бар және білім беру процесін құра отырып, біз мұны назарға алуымыз керек. Балаларға жүгіруге тыйым сала отырып, біз олардың физикалық және эмоционалдық дамуына зиян келтіреміз. Сондықтан жүйе мектепте қарқынды болуға ықпал ететіндей етіп өзгеруі тиіс.
Білім берудің болашағы туралы
Болашақта білім беру дербестендіріледі. Оқушылар оқу бағдарламасын өз сұраныстары мен мүдделеріне қарай өзгерте алады. Бұл керемет болады. Стандартты көзқарас пен «теңдестіруден» балалар азырақ зардап шегеді, онда осы стандарт физикалық және интеллектуалдық мүмкіндіктеріне сай жазылғандарға ғана ыңғайлы.
Білім беруді дамытуда технологиялар басты рөл атқарады. Оқыту формасының өзгеруімен мектептер коммуникативтік дағдыларды дамыту нүктесіне айналады. Бұл спорт, театр, философиялық талқылаулар, әдеби клубтар үшін — барлығы қоғамның болуын талап ететін дағдыларды дамыту үшін орын болады.
Мұғалімнің рөлі жетекшілік ететін адамның, тәлімгердің, дағды алуға көмектесетін адамның рөліне айналды. Бұл жерде бір парадокс бар: AI үлкен рөл атқаратын болашақтың қалыптасуында мұғалімнің рөлі өзінің бастапқы бастауына оралады. Бастапқыда ежелгі Грекияда баланы алып барған педагог онымен бірге жүріп, әңгімелескен. Әңгімелесу барысында оқушы педагогтан оның өмірге деген көзқарасын және жеке қасиеттерін үйренді. Болашақта педагогтың міндеті баланы қолдау және оның өсуіне көмектесу болып табылады.
Біздің мектептерде біз дәл осындай тәсілге ұмтыламыз. Өз миссиямызды былайша жасадық: «Біз балаларды қазіргі және болашақта табысқа жету үшін сүйіспеншілікпен оқытамыз». Дәстүрлі түрде білім беру балаларды болашаққа дайындайды. Олар мектепті бітіргенде не болатындығына, ЖОО-ға түсуге, жұмыс пен ересек өмірге баса назар аударылады. Балалар ертеңгі күн үшін оқиды. Бiрақ бiздiң мектептерiмiзде осы 11 жыл iшiнде олар өмiрiнiң көп бөлiгiн, бәлкім, ең маңыздысын өмiр сүреді деймiз. Біз оларды ертең әлдеқайда маңызды нәрсе болады деп алдап кетпеуіміз керек. Біздің мектептерде біз балаларды ертеңгі жетістікке дайындап жатырмыз, бірақ біз бүгін баланың оны ұнату үшін жасап жатқан ісінде табысты болуын көздейміз. Ол осы өмірді бүгіннің өзінде толыққанды өмір сүріп, қызығушылықпен және қуанышпен оқи алуы үшін.
Болашақта білім беру дербестендіріледі
Білім беру үшін заманауи күн тәртібін қалыптастыра отырып, біз міндетті түрде барлық жастағы балаларды диалогқа қосуға тиіспіз. Қазіргі балалар өздеріне не қажет екенін бізден жақсы біледі. Олар мүлде басқа шындықта өмір сүреді. Біз, ересектер, бұл шындықты қуып жетеміз, оны түсінуге тырысамыз. Сондықтан біз олардың пікірін ескермей, жаңа білім беруді құра алмаймыз.
Балаларға жаңа форматтағы білімді қалай көреді деп сұрасам, мына жауап-тілектерімді алдым: балалар бес күннің ішінен үйде тұрып, жеке жобалармен айналысқысы келеді. Олар күн сайын мектепке барып, таңертеңнен кешке дейін сынып бөлмелерінде болғысы келмейді. Олар көбірек өз бетінше жұмыс істегісі келеді. Оқыту форматына келсек, олардың пікірінше, мінсіз мектеп офлайн және онлайн білім берудің гибриді болып табылады. Менің ойымша, бұл орынды. Мен де осындай шешімдерді әзірлеуге ұмтыламын.
Қазіргі заманғы балалар мектептерде жалғыз қалатын орындардың болуын қалайды. Ұзақ мектеп күні ішінде оларға аз ғана үзіліс жасап, жүйке жүйесін тұрақтандыру үшін кем дегенде 10-15 минут керек.
Білім берудің заманауи күн тәртібін қалыптастыра отырып, біз міндетті түрде балалардың диалогына қосуымыз керек
Біздің өңірде, бүкіл әлемде сияқты, «Жаңа форматтағы білім беру қандай болуы тиіс және одан әрі қайда баруға болады?» деген сұраққа әлі жауап таба алмады. 2020 жылдан кейін білім беру саласында дағдарыс басталды. Пандемия кезінде орын алған олқылықтарды қалай жоюды ешкім ойлап тапқан жоқ. Көптеген балалардың білімінде ғана емес, ментальдық тұрғыдан да кемшіліктер бар. Сондықтан біз оны талқылап, жаңасын сынап көруге және эксперимент жасаудан қорықпауға тиіс уақыт келді.
Жақында Жапонияда болдым. Білім берудің табысты жүйелерінің ішінде Жапония Финляндия және Эстониямен қатар тұрғандықтан, мен олардың тәжірибесін зерттеуді ұйғардым. Парламенттегі кездесу кезінде білім берудегі инновациялар мен өзгерістер туралы сөз болды. Жапондар бұл мәселеде біздің көзқарастарымызды ұстанады. Сондықтан, көптеген ішкі проблемаларға қарамастан, әлемдік білім берудегі дағдарысқа байланысты Орталық Азия өңірінде инновациялар мен жаңа тәсілдер арқылы алға шығуға мүмкіндік бар.
